BEOGRAD - U osam saziva Skupštine Srbije od 1991. godine trinaest opština nikad nije imalo svoje predstavnike, a broj poslanika iz velikih gradova, posebno Beograda, uvećan je nekoliko puta.Poljoprivredna opština Gadžin Han, u krugu je četrdeset najsiromašnijih u Srbiji, nikada nije imala svog predstavnika u parlamentu. Predsednik opštine Gadžin Han Saša Đorđević kaže za RTS da se, kada je neko predsednik u tako maloj opštini, mnogo teže radi ako on nije poslanik ili bilo koji zvaničnik iz opštine. Mnogo teže se, kako kaže, dolazi do ministara, državnih sekretara, projekata i para.Mladen Jovanović, koji je za sajt Otvoreni parlament.rs radio analizu, kaže da je sa druge strane broj poslanika iz Beograda 1991. godine bio pedeset četiri, a 2012. godine je porastao na sto devetnaest. Kada se ovome doda petnaest poslanika iz Novog Sada i po deset iz Niša i Kragujevca, četiri najveća grada u Skupštini imaju 62 odsto poslanika.
Mladen Jovanović iz Nacionalne koalicije za decentralizaciju kaže da male sredine i gradovi koji su najmanje zastupljeni u parlamentu imaju najveće demografsko pražnjenje."Sto sedamnaest najmanje zastupljenih opština i gradova u parlamentu izgubilo je dvadeset odsto stanovništva u predhodnih dvadeset godina", kaže Jovanović. Dragoljub Stamenković, koji je u četiri mandata bio poslanik, kaže da se slika iz Skupštine uvek prenese i na izvršnu vlast odnosno Vladu.
"Važno je da lokalni lideri političkih stranaka pokažu elementarnu političku hrabrost i da se na neki način suprotstave stranačkom vrhu zbog toga. Ne treba zaboraviti da je narodni poslanik pre svega predstavnik građana, pa tek onda član političke partije", kaže Stamenković, bivši poslanik u Skupštini.Od 1991. godine do danas, pored trinaest opština koje nikada nisu imale poslanike, 94 opštine su u tom periodu imale ukupno do pet poslanika.
