Najveći srpski satiričar Radoje Domanović rođen je 16. februara 1871. Veoma oštro je pisao o korupciji i nasilju u vlasti u svom vremenu, ali i poslušnosti građanstva i drugim nedaćama naroda.
U čast Radoja Domanovića, najvećeg srpskog satiričara svih vremena, dan njegovog rođenja – 16. februar ustanovljen je kao Dan srpske satire. Ovaj događaj je prvi put organizovan 2014. godine, a isti su osmislili Beogradski aforističarski krug, Udruženje književnika Srbije i Srpsko književno društvo.
Radoje Domanović je rođen u porodici seoskog učitelja u selu Ovsištu, kod Kragujevca. Detinjstvo jer proveo u susednom selu Gornje Jarušice, odakle njegov otac, a gde i danas živi familija Domanović. U tom selu je završio osnovnu školu, gimnaziju je pohađao u Kragujevcu, a diplomirao je na Filozofskom fakultetu Velike škole u Beogradu.
Posle završetka studija, kao profesor srpskog jezika službovao je u Vranju, Pirotu i Leskovcu, a sa posla je izbačen jer je bio veliki protivnik režima dinastije Obrenović. Od 1905. do smrti 1908. bio je šef korektora Državne štamparije u Beogradu, a upamćen je kao urednik satiričnog lista "Stradija".
Književni rad započeo je realističkim pripovetkama iz seoskog života, a zatim je počeo da piše satiru, stvorivši dela neprolazne vrednosti.
Najznačajnije Domanovićeve pripovetke su: Vođa, 1901. Danga, 1899. Stradija, 1902. Mrtvo more, 1902. Kraljević Marko po drugi put među Srbima, 1901. Razmišljanje jednog običnog srpskog vola, 1902. Ukidanje strasti, 1898. Pozorište u palanci, 1898. Glasam za slepce, 1902. Ne razumem, 1898. Naša posla (Dogovor kuću gradi), 1901. i San jednog ministra, 1902. godine.
Na filmsko platno su preneta sledeća njegova dela: "Boj na Kosovu", "Kraljević Marko po drugi put među Srbima" (TV), "Pripovedanja Radoja Domanovića" (serija) i "Neka čudna zemlja".
Kurir.rs/Ž. M.
NE PROPUSTITE
