Igor Braunović još jedan je dugovečni štetočina iz rasadnika Socijalističke partije Srbije, koji je, poput Dušana Bajatovića u "Srbijagasu", pod okriljem državnog preduzeća "Srbijašume" napravio svojevrsno privatno gazdinstvo i na njemu za sebe zarađuje milione. Kurir je došao do saznanja da od 2008. godine, od kada je ušao u "Srbijašume", Braunović, inače bivši zet Ivice Dačića, koji je bio u braku s njegovom rođenom sestrom Emicom Dačić, prisvaja srpska prirodna bogatstva, trguje njima i dopušta da se državni fond šuma i neprocenjivog zemljišta smanjuje nauštrb privatnih kabadahija.
Nezakonite radnje
Naš izvor kaže da je Braunović duži vremenski period u kontinuitetu jedan od glavnih aktera u privrednom kriminalu.
- On je stekao pozamašnu imovinsku korist zahvaljujući koruptivnim radnjama. Braunović se ističe po drskosti i bezobzirnosti koju je svih ovih godina demonstrirao i faktički je privatizovao "Srbijašume". On je pojedine segmente poslovanja, monopolistički položaj tog preduzeća i njegove bogate prirodne resurse gotovo u potpunosti podredio ličnim interesima i interesima nekolicine najbližih saradnika. Takvim kriminalnim radnjama on godinama ugrožava finansijsku stabilnost i energetsku bezbednost Srbije. Otkad je došao u "Srbijašume", Braunović je počeo da zapošljava nestručne i nekvalifikovane ljude, postavljao ih je na rukovodeća radna mesta i tako je stvorio idealne uslove za svoj kriminal. Produktivnost preduzeća je pala, a Braunović je krenuo u nezakonite radnje pretežno u okviru javnih nabavki. Sve to je dovelo do velike štete u redovnom poslovanju, podrivanja tržišne konkurencije i urušavanja reputacije "Srbijašuma" - ispričao je naš izvor iz ovog preduzeća.
Jedan od značajnijih posrednika u Braunovićevim mutnim radnjama kad je reč o seči šuma, kako saznajemo, jeste privatni preduzetnik Dobrivoje Đorović, vlasnik apartmana "Vila Jela" u mestu Odvraćenica u Parku prirode "Golija" u opštini Ivanjica, koji je bio zadužen za povezivanje vlasnika preduzeća za rezanje i obradu drveta s Braunovićem i Predragom Nedeljkovićem, direktorom Šumskog gazdinstva "Golija" iz Ivanjice. Naš izvor objašnjava da su Braunović i Nedeljković, upravo posredstvom Đorovića, u prethodnom periodu uspostavili sumnjive veze s većinom vlasnika ivanjičkih preduzeća za obradu i rezanje drveta, kojima su, kako kaže, uz odgovarajuću novčanu naknadu omogućavali sklapanje ugovora o kupovini drveta sa JP "Srbijašume" pod privilegovanim uslovima.
- Braunović je, posredstvom Đorovića, uspostavio interesno-koruptivne relacije s raznima, između ostalih s Bogoljubom Punišićem, vlasnikom preduzeća "Punišići" iz Ivanjice, koje na godišnjem nivou obradi oko 10.000 kubnih metara drveta, prevashodno na vrlo indikativan način kupljenog od "Srbijašuma". Tu je i njegov rođeni brat Vladan Punišić, vlasnik preduzeća AZTR "Punišić", zatim Đorđe Ljujić, vlasnik firme "Star jela" iz Prijepolja, koja po obimu proizvodnje zauzima jedno od vodećih mesta u tom delu Srbije, kao i Darko Radovanović, vlasnik preduzeća TZUAR "Radovanovići" iz mesta Devići u opštini Ivanjica. On je, inače, godinama upleten u bespravnu seču šuma, preprodaju drva, ali i druge nezakonite delatnosti prilikom zaključivanja ugovora sa JP "Srbijašume", na osnovu čega sebi i drugima pribavlja višemilionsku protivpravnu korist - priča naš dobro obavešteni sagovornik.
Procenti
On dodaje da je jedan od vlasnika preduzeća za obradu i rezanje drveta Braunoviću, preko posrednika, dao mito od 105.000 evra u kešu.
- Ta firma je sa "Srbijašumama" imala ugovor u desetogodišnjem trajanju o kupovini i isporuci 20.000 kubnih metara drveta. Braunović je, po toj računici, dobijao 5,3 evra po metru kubnom ugovorenog drveta - otkriva naš izvor. Braunović je, prema informacijama do kojih smo došli, svojevremeno omogućio preduzeću "Sparrow" iz Varvarina da bez prethodno raspisanog postupka javne nabavke sklopi ugovora sa JP "Srbijašume" i da mu omogući privilegovan položaj prilikom nabavke drveta. Inače, to preduzeće je u vlasništvu članova uže porodice Slobodana Tešića, jednog od značajnijih trgovaca naoružanjem i vojnom opremom.
Veoma interesantna je i navodna šema Braunovića sa izvesnim Milovanom Samardžićem, vlasnikom preduzetničke radnje za uzgoj šuma, trgovinu i promet "SAM Komerc" iz Malog Zvornika.
- Samardžić je Braunoviću davao mito, konkretno keš, zatim razne poklone i usluge, jer je dobio povlašćen položaj da posredstvom svojih preduzeća vrši seču, izvlačenje i prevoz drvnih asortimana iz državnih šuma po osnovu ugovora sa JP "Srbijašume" bez sprovedene javne nabavke, a time su njegove firme dobile monopol na određenom području - objašnjava sagovornik Kurira.
Braunović u saradnji sa Samardžićem i direktorom šumskog gazdinstva "Boranja" Milanom Stojanovićem, kako kaže naš izvor, protivzakonito prisvaja prihode koje ostvaruju "Srbijašume".
- Sumnja se da tako stečeni novac peru kroz ulaganje u rekonstrukciju motela "Letnjikovac" na području Ljubovije. Samardžić je tokom 2021-22. godine, bez novčane naknade, bio angažovan kao izvođač radova i nadzorni organ na poslovima rekonstrukcije tog motela, koji je Braunović kupio posredstvom privrednog društva "Ferdinand concept" iz Beograda, čiji je osnivač i zastupnik bila njegova bliska prijateljica Žaklina Lučić, izvršna direktorka sektora za razvoj i strateško planiranje u JP "Srbijašume".
KURIR VAM DANAS POKLANJA IKONU S LIKOM SVETOG PAVLA PATRIJARHA SRPSKOG u zlatotisku!
Dnevne novine Kurir vam danas poklanjaju IKONU S LIKOM SVETOG PAVLA, PATRIJARHA SRPSKOG, u zlatotisku.
Patrijarh Pavle je nesumnjivo jedna od ličnosti koje su obeležile istoriju Srbije na razmeđi 20. i 21. veka. Rođen je kao Gojko Stojčević 11. septembra 1914. godine u selu Kućanci u Slavoniji, danas u Hrvatskoj, a onda u sastavu Austrougarske. Iskušenik Gojko Stojčević 1948. zamonašio se u manasitru Blagoveštenje i dobio monaško ime Pavle. Bio je 44. vrhovni poglavar Srpske pravoslavne crkve, od 1990. do 2009. godine, a njegovo puno ime i titula glasili su Njegova svetost arhiepiskop pećki, mitropolit beogradsko-karlovački i patrijarh srpski gospodin Pavle.
Za vreme mandata patrijarha Pavla obnovljeno je i osnovano više eparhija. Obnovljena je Bogoslovija na Cetinju 1992. godine. Otvorena je 1994. Duhovna akademija Svetog Vasilija Ostroškog u Srbinju (Foča) i Bogoslovija u Kragujevcu 1997, kao odsek Bogoslovije Svetog Save u Beogradu. Osnovana je i informativna služba Srpske pravoslavne crkve Pravoslavlje pres.
Pokrenuo je 1993. u Beogradu Akademiju za umetnosti i konzervaciju, s nekoliko odseka (ikonopis, freskopis, konzervacija), sledećih godina nastava veronauke je vraćena u škole (2002), kao i Bogoslovski fakultet u okvire Beogradskog univerziteta, iz kog su ga komunističke vlasti izbacile 1952.
Imao je značajnu ulogu u prevazilaženju raskola Mitropolije novogračaničke u Americi, koji je trajao više decenija. Putovao je u Ameriku više puta (1996, 1998, 1999. i 2001) i u Australiju (2004). Po Beogradu je išao gradskim prevozom ili peške. Živeo je asketskim životom, sam je šio i krpio svoje odelo i cipele, i obavljao ostale majstorske poslove u Patrijaršiji.
Patrijarh srpski gospodin Pavle je preminuo u Beogradu na Vojnomedicinskoj akademiji posle duže bolesti, u nedelju, 15. novembra, 2009. godine.
Kurir.rs
NE PROPUSTITE
Bonus video:
