Leči tegobe (reumatske i postreumatske bolesti), krepi dušu, opušta oči, oporavlja organizam. Sve to jednim pinom.
Biram Banju Koviljaču jer je lepa, lekovita, sveža. Zato, Turistička organizacija Srbije, preporučuje Banju Koviljaču kao idealnu destinaciju za vaš odmor i lečenje.
Banja Koviljača je bila lečilište još u doba Ilira, a prvi pisani izvori iz 1533. godine, ukazuju da su ljudi masovno dolazili na njene lekovite izvore. Prva zgrada za smeštaj gostiju, sa deset soba, izgrađena je 1858. godine, a te godine je i zvanično utvrđena „Obaveza lekara da preko leta u Banji sedeći bolne nadgledati i njima uredno i po pravilima lekarskim upotrebljene vode prepisivati".
Pre ili posle potpune relaksacije u welnes centru u blizini je: Loznica, Tršić (Ja sam se u Srbiji rodio i uzrastao i zato mi se čini da na svijetu nema ljepše zemlje od Srbije ni ljepšeg mesta od Tršića“ Vuk Stefanović Karadžić)
Prvo spomen obeležje vojnicima izginulim tokom borbi na Gučevu tokom septembra-novembra 1914. godine podigli su Austorugari 1917. godine. Ovo obeležje na Crnom Vrhu na planini Gučevo, Udruženje rezervnih oficira i ratnika i Udruženje Podrinaca su pretvorili u spomenik srpskim vojnicima i dodali mu spomen kosturnicu. Radovi na preuređenju spomenika i izgradnja kosturnice, prema projektu arhitekte Gojka Todića, trajali su od 1928. godine do 1930. godine. Svečano osvećenje je bilo na Preobraženje, 19. avgusta, 1930. godine. U kosturnicu je smešteno oko 3600 srpskih i austrougarskih vojnika izginulih na Gučevu i okolnim položajima. Spomenik je napravljen od blokova veštačkog kamena, u obliku piramide na postamentu. Visok je oko 16m, a na na njegovom vrhu se nalazi beli dvoglavi orao raširenih krila. Na grudima orla je srpski grb, odnosno štit sa ocilima. Na spomeniku se nalazi grb Udruženja rezervnih oficira i ratnika i nekoliko krstova urađenih u reljefu, raspoređenih sa sve četiri strane spomenika. Na prilaznoj, južnoj strani spomenika, na arhitravnoj gredi ispusta, nalazi se natpis: “Gučevskim herojima. Udruženje rezervnih oficira i ratnika 1929. godine”.
Na severnoj strani, koja je ujedno i glavna, nalaze se dve nage muške figure koje stoje ispred ispusta i, držeći spušteni mač u rukama, kao da čuvaju stražu kraj mrtvih vojnika. Između vojnika se nalazi mermerni krst, a iznad njih, na arhitravnoj gredi natpis sa stihovima Petra II Petrovića Njegoša: “Blago onom ko dovijeka živi imao se rašta i roditi”. Na arhitravnoj gredi ispusta nalazi se sarkofag sa čije prednje strane je u reljefu predstavljena borba srpske i austrougarske vojske. Iznad reljefa je tekst: “Gučevski heroji u borbi 1914. godine”. Na bočnim stranama sarkofaga je reljefno urađen grb Kraljevine Srbije. Ispred piramide se nalazi kosturnica, ukopana u zemlju i pokrivena betonskom pločom. Na sredini betonske ploče je položeni krst. Levo i desno su betonske klupe na kojima se nalaze glave lava oslonjenog na šape, kao da spava.
Okolo spomenika je ograda od betonskih stubova koji su spojeni gvozdenim šipkama. U blizini spomenika, 1914. godine, postavljeno je i spomen obeležje ruskoj dobrovoljnoj bolničari Darji Aleksandrovoj Korobkini.
Lekcija iz istorije, podsećanje na slavne trenutke i velike pobede. Izlet u prošlost za bolje shvatanje sadašnjosti.
Promo tekst
