Istoričar Srđan Cvetković gostovao je u emisiji "Puls Srbije" u razgovoru sa voditeljem Milošem Anđelkovićem o srpskim bitkama koje su odlučile današnju modernu istoriju.
Operacije na Drini koje je u septembru 1914. godine vodila srpska vojska imale su za cilj da, nakon Cerske bitke, zaustave drugi pokušaj austrijske vojske da prodre u centralnu Srbiju.
Posle teških i krvavih rovovskih borbi i nestašice topovske municije, srpska vojska je bila primorana na povlačenje. Bitka na Gučevu se odigrala u periodu između Cerske i Kolubarske bitke. Austrijanci u oktobru i novembru zauzimaju delove centralne Srbije, narod i vojska se povlače, i tada otpočinju operacije u okviru već pomenute Kolubarske bitke.
U tom kontekstu se odigrao i prvi susret mladog 21-ogodišnjeg vodnika Dragoljuba Mihailovića i mladog 22-ogodišnjeg izviđačkog vodnika 25. hrvatskog domobranskog puka, u sastavu 42. domobranske pešačke „vražje“ divizije Josipa Broza Tita.
Austrougarska vojska je izgubila ovu bitku, ali je Broz bio odlikovan za hrabrost. Ovaj momenat je po Titovoj želji bio izbrisan iz istorije koja se učila u SFRJ.
"Takve teme su uvek tu i imaju dozu magnetizma" - započeo je razgovor Cvetković.
Takve teme bile su zabranjene. Prema nacionalnosti Josipa Broza Tita, koji se borio na suparničkoj strani i Hrvat je po narodnosti, Cvetković je istakao da je čudo koliko je narod bio manipulisan propagandom i indoktrinisan godinama, tako da je Tito postao nacionalno omiljena ličnost, uprkos istini i pozadini njegove ličnosti.
- Ne treba vam više sila, nego monopol nad informacijama - a informacija je moć. Tako jedino mogu da objasnim, da uprkos Golom otoku i masovnim ubitvima koje je on naređivao, bio je jedan od najomiljenijih vladara u srpskom narodu - rekao je Cvetković.
Zašto su skrivene te informacije od javnosti, čak i dan danas, a srpski narod i idealizuje Tita?
- Zato što su svi nepoželjni detalji "frizirani" od strane Komunističke partije. Dvedeset sedmi mart prikazvan je da je uspeh samo komunista, a u stvari je bio deo grupe oficira i čitavog naroda srpskog i Crkve koja je bila protiv sporazumnog pakta! Skrajnuti su i pregovori sa Nemcima 1943. godine. Da ne govorim o masovnim ubistvima u Beogradu srpske buržoazije i Golom otoku, gde je sam pomen mogao biti sankcionisan za vreme Titovog života, tek nakon njegove smrti sve izlazi na videlo - rekao je Cvetković, uz dopunu:
Titu i jeste to bila nepoželjna tema u biografiji, jer je njemu bilo važno da zadobije pažnju srpskog naroda, nastavio je sagovornik Kurir TV:
- Danas se zna o Golom otoku, sa zakašnjenjem od 40. godina, ali tako je izgleda sudbina svih vladara. To je jer su ljudi upleteni u događaje, postoji strah, mržnja i jako je teško pisati savremenu istoriju. Potrebno je imati jednu i drugu stranu i definisati više uglova. Ne postoji objektivna istorija - smatra Cvetković.
On je posmatrajući istoriju od Prvog Svetskog rata na ovamo, istakao 1940. do 1950. godinu kao najmračnije doba istorije na ovim podnebljima.
- Dugo vremena nije bilo pristupa arhivima sve do današnjeg doba. Najmračniji period je bio od 1944. godine do 1945. godine u kom se ne može u potpunosti znati o stvarima iz tog doba. Dugo vremena nije bilo mogućnosti ni da pojedinci imaju pristup, to je bilo jedno mračno doba. Zahvaljujući Haškom tribunali iznešeni su mnogi tajnidržavni dokumenti.... - kazao je Cvetković.
Kurir.rs
NE PROPUSTITE
NE PROPUSTITE
